


Wonen op strand: ik snap heus wel dat het niet voor iedereen zo voordehandliggend is. Dat niet iedereen weet hoe het is, dat niet iedereen een liefhebber van zand is en dat men direct snapt hoe zoiets werkt. Zodra iemand verneemt dat ik op strand woon in de zomermaanden, bereid ik me mentaal vast voor op de serie vragen die gaat komen. Die is namelijk vrijwel altijd hetzelfde. Zeker niet erg, maar ik dacht, laat ik jullie even een stapje voor zijn :-). En mocht je natuurlijk na dit lijstje nog steeds vragen hebben, dan geldt ‘happy to answer’‘, want stiekem praat ik nergens liever over dan over het strand. Maar dat had je vast al door.
Al dat zand, word je daar niet gek van?
Tja, ik ben bang dat dit iets is waar ik nooit een antwoord op zal hebben. Je houdt van warmte of van kou, je houdt van spaghetti of van Hollandse stamppot. Ik weet niet beter dan dat er altijd overal zand is en als het irritant is, spoel je het gewoon weg, toch? Ik weet niet beter en ik stoor me er niet aan.
Mag je daar blijven slapen?
Heb je een wc en een douche?
Wat doe je als het slecht weer is?
Word je niet gek van al die toeristen?
Hoe kom je aan zo’n huisje?
Dit zijn natuurlijk maar een paar vragen die ik krijg, want soms kan ik er úren over praten met iemand. Het is gewoon lastig uit te leggen en ik snap heel goed dat het moeilijk voor te stellen is als je niet weet hoe het is. 6 weken op één plek, met ieder jaar dezelfde buren, op 40m2: ik snap echt dat dat saai klinkt. Maar geloof mij: dat is het niet! Heb jij nog een andere vraag? Laat hem hieronder achter!
Henk Vellekoop
Wat leuk om hier iets meer over jou te lezen.
Ik kom van ‘s-Gravenzande, paar km van slag Vluchtenburg. Dicht bij strand dus. Ik heb die hang naar strand niet, nooit gehad eigenlijk. Gek hè.
Voel me nu thuis in het oosten. Schuurwoning, grote tuin, vrij zicht, klein hofje in buitengebied. Dat vind ik weer heerlijk .
Gr. Henk