Onze eerste dag in Costa Rica bestond uit een rijdagje van de luchthaven naar Puerto Viejo. Je rijdt hiervoor een stuk door Braulio Carrillo en dan zit je he-le-maal in die jungle feeling. Het is even een ritje, maar eenmaal aangekomen in Puerto Viejo kun je echt alle kanten op en hoef je niet bang te zijn om je te vervelen (al is dat juist ook even goed om te doen). De volgende regelden we meteen huurfietsen, want dat is iets wat je hier doet. Helemaal als Hollander ;-). Op naar Manzanillo National Park.

Fietsen in Puerto viejo

Met een fiets in Puerto Viejo heb je eigenlijk alles wat je nodig hebt. De weg langs de kust is namelijk vrij vlak, en de enige, dus verdwalen kun je niet doen. Het hele stuk tussen het ‘centrum’ van Puerto Viejo en Manzanillo National Park is te fietsen. Verder kun je ook niet! Voor zo’n 8 euro per dag heb je een prima tweewieler zonder versnellingen.

Manzanillo National park

Dit nationale park ligt tegen de grens met Panama aan en eigenlijk kun je niet oostelijker komen dan dit. De weg van Puerto Viejo naar Manzanillo is echt helemaal prima; je kunt lekker cruisen. Je fietst wel grotendeels achter elkaar, omdat er ook veel auto’s rijden. De gehele route, zonder stops, vraagt ongeveer een uurtje van je tijd. Máár het is zonde om niet hier en daar te stoppen natuurlijk! Zo maakten wij nog even een strandwandelingetje bij Playa Punta Uva, een superrelaxt strandje met een kalme branding, en Playa Grande.

Als je gewoon de weg volgt, fiets je vanzelf Manzanillo in. Je herkent dit aan het kleurrijke logo aan je linkerhand en misschien spot je alvast het scheepswrak in de branding van Playa Manzanillo. In ieder geval kom je zeker meer mensen tegen en is het hier vaak gezellig!

Manzanillo Nationaal park in

Bij de ingang van het park kun je je fiets parkeren (gebruik wel het hangslot dat je erbij hebt gekregen) en meld je je bij het loketje. In principe in de ingang van het park gratis, maar ze vragen je wel om een vrijwillige donatie. Wij hebben een paar dollars gegeven, onze naam opgeschreven en zo mochten we het bruggetje over die de ingang van het park vormen. Handig: na de brug kun je nog even naar de wc!

Ook in het park kun je niet verdwalen: het is één pad met allemaal uitstapjes naar de kustlijn. Aan het begin van het park is het nog vrij drukkig – voornamelijk omdat veel locals de strandjes aan het begin gebruiken voor hun dagelijkse zwem- of surfsessie. Maar dat mag de pret niet drukken, want wat is het hier bloedmooi!

Wij hebben bij Tombay een snackie gegeten en zijn uiteindelijk doorgelopen tot aan het strand Paulo Meno. Na Tombay loop je iets verder van de kust af. Bij Paulo Meno hebben we lekker opgefrist met een duik, maar het is niet zo dat je hier echt naartoe móét. Het grootste deel van de wandeling gaat over een wat open stuk bos; niet de meest inspirerende omgeving en het was bij ons ook bloedjeheet, waardoor ik het zelf de wandeling niet waard vond. Maar als je tijd hebt en je voelt je goed, dan kan het natuurlijk geen kwaad! Je kunt ook nóg verder lopen, maar daar kan ik je verder niets over vertellen.

Good to knows

Wij hebben een ruime ochtend doorgebracht in Manzanillo National Park, vooral omdat we in 40 graden moesten overleven. We deden het lekker rustig aan. We hebben geluncht bij Cocoloba in Manzanillo (lekkere burgers!) voordat we weer aan onze terugtocht naar Kukula Lodge in Puerto Viejo begonnen. Met de 10.000 stappen op zak was de namiddag op het strand welverdiend! Vergeet ook geen cash voor een donatie (goed voor je karma) en neem alsjeblieft voldoende water mee, want onderweg is er, behalve de wc aan het begin, helemaal niets.

>> Leestip: wat je moet doen in Puerto Viejo